Co dzieje się w mózgu muzyka jazzowego podczas improwizacji? Takie pytanie postawili sobie w 2008 r. Charles Limb i Allen Braun, którzy w badaniu rezonansowym postanowili zlokalizować fragmenty kory zaangażowane w procesy twórcze. Okazało się, że praca trzech obszarów neuronalnych odróżnia muzyczną improwizację od grania z pamięci – jeden z nich jest aktywowany, dwa dezaktywowane.
Autor: Maciej Błaszak
Prof.UAM dr hab., Pracownik naukowy Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stypendysta Uniwersytetu w Kilonii (Stypendium DAAD, Niemcy), Uniwersytetu w Edynburgu (Stypendium Tempus, Szkocja) i Uniwersytetu Berkeley (USA). Wykładowca Akademii im. Leona Koźmińskiego w Warszawie, Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej w Poznaniu, a także Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu. Zainteresowania badawcze dotyczą epigenezy umysłu, czyli możliwości kształtowania mózgu człowieka pod wpływem bodźców środowiskowych. Zajmuje się psychologią uniwersalnego projektowania (universal design), neurodydaktyką i problematyką brainfitness.
5 lutego 1982 roku, 1300 kilometrów na zachód od Wysp Kanaryjskich, łódź Stevena Callahana Napoleon Solo przewróciła się podczas sztormu. 76 dni później rozbitek został znaleziony w przeciekającej tratwie u wybrzeży Gwadelupy. W książce Adrift wspominał: „Wokół mnie leżą fragmenty Solo. Sprzęt jest zabezpieczony i codzienne priorytety ustalone – priorytety niepodlegające dyskusji. Uniknąłem niemal pewnej śmierci. Teraz mam wybór: doholować siebie do nowego życia lub poddać się i obserwować własną powolną śmierć. Wybieram walkę tak długo, jak się da”.