W czasach, kiedy mamy największy przyrost otyłości wśród dzieci i młodzieży i jednocześnie toczy się dyskusja, czy wychowanie fizyczne powinno liczyć się do średniej, łatwo jest utracić morale i złamać motywację do realizacji w zawodzie. Nawyki z lat młodzieńczych stają się składową naszych przyszłych wyborów. Okres szkolny to czas, kiedy szczególnie ważne staje się pochylenie nad postawą ciała i zmiennymi, które na nią wpływają.
„Magister od fikołków” – ten nasycony pejoratywnym wydźwiękiem opis przewija się do dziś z niesmakiem w środowisku nauczycieli. Z ust mojej znajomej padło niedawno zdanie:
„wf, proszę Cię, co to za przedmiot?”. Jako fizjoterapeuta wierzę, że zapytani o swój zawód, moglibyście opisać go na kilkanaście różnych sposobów: pokazuje ruch, zaraża pasją do niego, zaszczepia chęć dbania o siebie, swoje ciało i swoje zdrowie, inspiruje do samorealizacji, uczy pracy drużynowej. Jako fizjoterapeuta wierzę, że zapytani o swój zawód moglibyście opisać go na kilkanaście różnych sposobów - „pokazuje ruch, zarażam pasją do niego, zaszczepiam chęć dbania o siebie, swoje ciało i swoje zdrowie, inspiruję do samorealizacji, uczę pracy drużynowej, bywam świadkiem radości kiedy ktoś robi wynik życia, widuję płacz kiedy sport okazuje się słabą stroną, ale potem widzę pracę, kiedy trzeba poprawić wynik, to co jednak czynie najczęściej to usprawniam i uzdrawiam - jestem nauczycielem wychowania fizycznego i mam wpływ na przyszłe życie Twojego dziecka.”
POLECAMY
Wyróżniamy 2 krytyczne okresy w kształtowaniu postawy:
I okres (6–7 lat)
Okres, kiedy zmienia się spontaniczna aktywność dzieci, które do tej pory spędzały czas wolny na boisku, same regulując sobie ilość siedzenia i ruchu, Czas, gdy przechodzą do szkoły, gdzie mają narzucony system przebywania w pozycji siedzącej przez kilka godzin w trakcie lekcji i niejednokrotnie, odrabiając po szkole prace domowe.
II okres (11–13 lat dla dziewcząt i 13–14 lat dla chłopców)
Książkowy skok pokwitania, czyli okres, w którym zmienia się długość kończyn dolnych oraz długość i wygląd tułowia. Przemianie ulegają więc proporcje ciała, co ma wpływ także na środek ciężkości.
Za przyczynę powstawania wad postawy uznaje się małą aktywność fizyczną, stres oraz dodatkowe obciążenie obowiązkami pozaszkolnymi. W wyniku tych czynników osłabione zostają mięśnie posturalne oraz głębokie mięśnie stabilizacyjne, co prowadzi do powstawania patologicznej postawy. Natomiast skrócone zostają mięśnie utrwalające tę nieprawidłowość. Zanim zaczęłam pisać ten artykuł, zadałam dokładnie to samo pytanie znajomym w social media, którzy tematyką sportu się interesują, są amatorami sportu, trenerami personalnymi, czy fizjoterapeutami, ale nie są nauczycielami. W odpowiedzi na zadane...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych, w tym scenariuszy zajęć
- ...i wiele więcej!