Optymalną formą zajęć usprawniających ruchowo dla dzieci są zabawy. Różnią się one od ćwiczeń ścisłych przede wszystkim tym, że do działania inspirują wychowanków nie polecenia nauczyciela, ale snute przez niego fabuły. Uczniowie ilustrują je ruchem. Rolą osoby prowadzącej zajęcia jest zatem takie skomponowanie opowieści kierowanej do dzieci, by sprowokować je do zaktywizowania wybranych grup mięśniowych.
Autor: Piotr Winczewski
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach Filia w Piotrkowie Trybunalskim.
Zgodnie z kanonami metodycznymi w trakcie usprawniania kilkuletnich dzieci wykorzystuje się zabawowe formy ćwiczeń, a nie zadania w formie ścisłej. Dotyczy to także zajęć gimnastyki korekcyjnej. Fabuły kolejnych zabaw powinny przy tym nawiązywać do znanych wychowankom motywów (choćby życia zwierząt, zjawisk atmosferycznych, działania urządzeń gospodarstwa domowego, czynności wykonywanych przez przedstawicieli wybranych zawodów). Dzięki temu łatwiej zaangażować ich w ćwiczenia.