Różne odmiany Dużej i Małej Zabawy Biegowej (DZB i MZB)

Metody kształtowania wytrzymałości a szkolny wysiłek fizyczny

Etap przygotowania do systematycznego wysiłku rozpoczyna się już na początku edukacji wczesnoszkolnej. Takie działania, prowadzące do poprawy motoryki uczniów trwają do momentu ukończenia szkoły ponadpodstawowej (lub przynajmniej uzyskania pełnoletniości). Obowiązkowe lekcje wychowania fizycznego, w ogólnym ujęciu, skupiają się na realizacji aktywności z wykorzystaniem różnorodnych ćwiczeń, form i metod. Należy pamiętać, że nauczanie elementów techniki i taktyki w zakresie wielu najpopularniejszych dyscyplin bazuje na wysiłku fizycznym. Jego zmienna intensywność pozwala przygotować młody organizm do zwiększających się obciążeń. Systematycznie ćwiczący uczniowie w naturalny sposób adaptują się do zalecanego podczas lekcji ruchu. Duża intensywność ćwiczeń pobudza układ krążenia i oddychania do zwiększonej pracy, powodując wzrost tętna. Następująca po aktywności faza odpoczynku pozwala na regenerację, uspokojenie organizmu i powrót do stanu stabilizacji.

Każdy wysiłek fizyczny doprowadza do szeregu korzystnych reakcji fizjologicznych, których efektem jest m.in. poprawa sprawności ogólnej i wydolności. Ich wysoki poziom umożliwia wykonywanie dużych obciążeń wpływających korzystnie na funkcjonowanie i sprawność organizmu. Reasumując, można stwierdzić, że wysiłek fizyczny i wytrzymałość stanowią nierozłączny duet, który jest bezpośrednio związany z treningiem, rekreacją czy turystyką. Tymczasem, największym problemem współczesnego młodego pokolenia, ale i osób dorosłych, jest brak aktywności (lub jej niedostateczna ilość), co spowodowane jest często niechęcią do podejmowania wysiłku. Brak ruchu ogranicza funkcjonowanie wielu układów i koło negatywnych skutków zdrowotnych się zamyka. Dlatego niezwykle ważne jest, aby w czasie edukacji szkolnej uczniowie wykonywali zróżnicowany, pod względem intensyw...