Co zaproponować oprócz tradycyjnych aktywności na WF-ie, by zmotywować do ćwiczeń wszystkich uczniów?

Nauczyciele wychowania fizycznego (i zajęcia przez nich prowadzone) bardzo często są niedoceniani wśród ich kolegów reprezentujących inne dziedziny nauki. Niewielki poziom wiedzy, który jest przekazywany uczniom, brak formalnych testów, sprawdzianów (oczywiście są sprawdziany dające podstawę do wystawiania ocen, ale przecież to tylko rzuty do kosza, czy przebiegnięcie jakiegoś dystansu), podręczników sprawia, że przedmiot ten traktowany jest jako zajęcia niższej rangi w szkolnej hierarchii. 

Między teorią a praktyką

W obecnych czasach mierzymy się jednak ze skutkami braku ruchu. Uczniowie mogą mieć doskonałą wiedzę na temat negatywnych aspektów braku aktywności fizycznej – wiedzę zdobytą w trakcie lekcji biologii, wielokrotnie przyswojoną i sprawdzoną testami. Nie ulega wątpliwości, że jest ona ważna, jednak jest wiedzą ściśle teoretyczną, pozbawioną aspektu praktycznego, fizycznego ruchu, aktywności popartej ćwiczeniami. Stanowi wiedzę bezużyteczną, czego skutki zauważamy w postaci chorób cywilizacyjnych, a zwłaszcza otyłości. 

Lekcje wychowania fizycznego z pewnością nie będą panaceum na wspomniane problemy. Będą jednak tym elementem układanki, która pokaże, że można żyć inaczej. Można uciec przed wieloma chorobami, dodając do swojego życia jeden element – ruch. Jego namiastka podana zostaje uczniom już w szkole w postaci lekcji wychowania fizycznego, które mają wykształcić w młodych osobach troskę o własne ciało, zdrowie. Niestety, co stanowi zmartwienie nie tylko wuefistów, ale także lekarzy, poziom aktywności i sprawności fizycznej uczniów z roku na rok jest coraz gorszy. Coraz mniej osób ćwiczy na lekcjach wychowania fizycznego. Trudno mówić o licznych grupach podczas zajęć obowiązkowych, a grono odbiorców zajęć dodatkowych także kurczy się. 

Warto więc zastanowić się nad tym, co można zrobić, aby uczestnictwo w zajęciach wychowania fizycznego było na wyższym poziomie. Rozwiązaniem może być zaprop...