Elementy treningu crossfit

Pod nazwą crossfit kryje się intensywny trening o charakterze siłowym, z dużym akcentem położonym na wydolność. Wszystkie ćwiczenia w nim zaplanowane należy wykonywać bardzo dynamicznie, a między nimi brak przerw odpoczynkowych. Biorąc pod uwagę metody stosowane dotychczas w sporcie, crossfit można zastępczo nazwać treningiem obwodowym. Jego założeniem jest równomierne wzmocnienie niemal każdej grupy mięśniowej, przy którym następuje też poprawa wytrzymałości ogólnej czy nawet specjalnej (np. wytrzymałości siłowej), elastyczności mięśni oraz odporności krążeniowo-oddechowej, a nawet szybkości, czy równowagi.

Trening crossfit stosują zarówno sportowcy wyczynowi, jak i z powodzeniem realizują go aktywni amatorzy.
 

To wieloaspektowe rozumienie powyższego pojęcia wskazuje na wykorzystanie w treningu wielu metod, ćwiczeń, form, które stanowią środki stosowane w różnych dyscyplinach. Wśród nich wymienić należy ćwiczenia o charakterze:

• siłowym (np. przysiady, podrzuty, rwanie z obciążeniem/sztangą, podciąganie na drążku), 
• wydolnościowym (np. treningi biegowe: tempowe, interwałowe, ćwiczenia siły biegowej), 
• ćwiczenia plyometryczne (szczególnie skoki, wieloskoki).
   

Ćwiczenia zastosowane w crossficie muszą się nie tylko wzajemnie uzupełniać (współgrać ze sobą), ale i „wzmacniać”. W treningu tym, obok ćwiczeń wszechstronnych i specjalnych, wykorzystywane są czasem, jako uzupełnienie, podstawowe formy ruchu, np.: pływanie, jazda na rowerze, wioślarstwo, a także jazda na łyżwach, rolkach itp.

Informacje na temat crossfitu pojawiają się najczęściej w licznych mediach, a widoczne efekty treningu zachęcają wiele osób do podjęcia tego typu aktywności. Wzbudza on również zainteresowanie młodzieży, która nowe sportowe trendy próbuje zastosować samodzielnie w czasie wolnym. Jednak wiedza i doświadczenie młodych osób na temat reakcji organizmu na intensywny wysiłek fizyczny jest zbyt ogólna. W związku z powyższym przy nieprawidłowym wykonaniu trudnych technicznie czy zbyt intensywnych ćwiczeń fizycznych (bez odpowiedniego przygotowania, asekuracji) istnieje ryzyko wystąpienia kontuzji, poważniejszego urazu, czy innych problemów zdrowotnych. Niezbędna w takiej sytuacji jest pomoc/nadzór specjalisty – trenera, instruktora, nauczyciela wychowania fizycznego. 

Biorąc pod uwagę korzyści zdrowotne, wydolnościowe i motoryczne, wynikające z uprawiania crossfitu, dobrym rozwiązaniem będzie wprowadzenie wybranych elementów treningu do lekcji wychowania fizycznego. Jednak w przypadku crossfitu nauczyciel musi wziąć pod uwagę niebezpieczeństwa kryjące się za wykonywaniem tego typu aktywności przez młode osoby i dostosować intensywność, rodzaj ćwiczeń oraz sprzęt do fizycznych możliwości ćwiczących.

Poziom motoryczny dzieci będących w tym samym wieku biologicznym (w tej samej klasie, czyli na tym samym poziomie edukacji) jest bardzo zróżnicowany. Są wśród nich zarówno osoby sprawne fizycznie, często regularnie trenujące i utalentowane ruchowo, jak i takie, których poziom sprawności jest niski, a dodatkowo nie wykazują zainteresowania sportem lub dowolną aktywnością. Zajęcia sportowe prowadzone z tak niejednolitą sprawnościowo grupą uczniów są dla ambitnych nauczycieli wychowania fizycznego nie lada wyzwaniem. Prawidłowe dostosowanie stopnia trudności ćwiczeń oraz ich intensywności do możliwości wychowanków stanowi podstawowy czynnik motywujący zarówno w ujęciu krótkoterminowym (w ramach konkretnej lekcji), jak i długoterminowym (obejmując cały rok szkolny). Kolejny czynnik wp...