Prosty przepis na udane wyścigi rzędów

Podzielę się z Tobą moimi spostrzeżeniami dotyczącymi tej formy rywalizacji na zajęciach wychowania fizycznego. Z perspektywy dziecka (inaczej niż w przypadku dorosłych) głównym celem rywalizacji nie jest wbrew pozorom osiągnięcie jak najlepszego ostatecznego wyniku i najwyższej możliwej do zdobycia lokaty. To również ważne, ale dzieci potrafią jeszcze czerpać dużo radości podczas samego wyścigu. Pasjonujący i zajmujący jest sam fakt rywalizowania. Z łatwością dostrzeżesz te uśmiechy i dopingujące, pełne euforii i radości okrzyki. Drugim kluczowym elementem dającym im ogromną satysfakcję z udziału w wyścigach rzędów jest chwila tuż po zakończeniu samego wyścigu. Gdy emocje już nieco opadną po tym, jak ostatni zawodnik przekroczy linię mety, musisz przydzielić każdej z drużyn nagrodę. Dlaczego nie wspominam o najważniejszej z punktu widzenia dorosłych klasyfikacji końcowej? Z doświadczenia wiem, że dzieci traktują ją marginalnie. Wyjaśnię to niebawem. Niedopuszczalne jest natomiast, by po zakończonym wyścigu któraś drużyna nie otrzymała żadnej nagrody. Może to być choćby jeden punkt, który przyznasz drużynie zajmującej ostatnią lokatę. Jednak nie musi to być żadna skala punktowa. Tak naprawdę możesz zbudować swój system nagród w oparciu o cokolwiek, co przyjdzie Ci do głowy. Daj się ponieść wyobraźni.

Wiesz już, że najwięcej pozytywnych emocji dzieci doświadczają podczas samodzielnego wykonywania zadania, a także w czasie dopingowania koleżanek i kolegów z drużyny. Ważne, żebyś skupił się na zapewnieniu jak największego udziału właśnie tych momentów w ogólnym czasie trwania wyścigów rzędów. Sam moment wykonywania zadania stanowi dla dziecka czas rozładowania poziomu pobudzenia, które stopniowo narasta, gdy dopingując, czeka na swoją...