422
W szkolnym wychowaniu fizycznym skocznościowe zdolności motoryczne przejawiają się w różny sposób. W pracy nad ich rozwojem i kształtowaniem, szczególnie w przypadku dzieci, konieczne jest bazowanie na ćwiczeniach skocznościowych, wykonywanych w formie zabaw. Pozwala to uniknąć monotonii zajęć szkolnych, a ponadto przyczynia się do wszechstronnego, naturalnego rozwoju tej zdolności motorycznej [Lasocki 1998, Sozański, Tomaszewski 1995, Bora 2007].
Wprzypadku młodzieży zdolności skocznościowe kształtuje się, stosując najprostsze, a dopiero później bardziej złożone ćwiczenia. Pozwala to na poprawne opanowanie techniki odbicia i lądowania.
W kwestii definicji skoczności nie ma jednoznacznego stanowiska. Autorzy określają ją rozmaicie: jako cechę, zdolność, rodzaj sprawności, moc lub umiejętność [m.in. Zaciorski 1970, Ważny 1989, Szopa 1992, Starzyński, Sozański 1995, Radzińska, Starosta 2002].
Skoczność jest to chwilowa zdolność pokonywania masy ciała, w celu przeniesienia go jak najdalej lub jak najwyżej [Ulatowski 1981, Lasocki 1998].
Przedstawione poniżej zestawy ćwiczeń skocznościowych zostały pogrupowane i usystematyzowane w celu wykorzystania ich w szkolnym wychowaniu fizycznym.
I. GRY I ZABAWY RUCHOWE
Ćwiczenia kształtujące skoczność w formie zabawowej. Ich realizacja odbywa się na podstawie ogólnych zasad obowiązujących wszystkie gry i zabawy ruchowe. Cechuje je łatwa i szybka organizacja oraz proste zasady [Stawczyk 1998, Trześniowski 2008]. Najpopularniejsze gry i zabawy o charakterze skocznościowym to m.in. „Kto najdalej”, „Skoki z miejsca”, „Wyścig skokami”, „Szczur”.
II. ĆWICZENIA SKOCZNOŚCIOWE Z PRZYBORAMI I PRZYRZĄDAMI
W skład tej grupy wchodzą, łatwe ćwiczenia, które również możemy stosować w formie zabawowej. Najczęściej wykorzystuje się tu wybrane przybory (np. skakanki, szarfy) oraz niektóre przyrządy (np. ławeczki gimnastyczne).
Poniższe ćwiczenia stosowane są w części głównej lekcji oraz w rozgrzewkach. Taki sposób kształtowania skocznościowych zdolności motorycznych jest jednym z podstawowych we wczesnoszkolnej edukacji ruchowej.
III. PODSKOKI W MIEJSCU
Najprostsze ćwiczenia skocznościowe, do ich wykonania wystarczy niewielka powierzchnia boiska czy sali gimnastycznej. Należy zwrócić uwagę na poprawne wykonywanie ćwiczeń. Najczęściej spotykanym błędem jest brak wspomagającej pracy ramion. Ćwiczenia te dzielimy na wykonywane z odbicia obunóż oraz z odbicia jednonóż.
Objaśnienia skrótów: p.w. – pozycja wyjściowa, RR – ręce, NN – nogi, ½ P – półprzysiad, ¼ P – ćwierćprzysiad
IV. PODSKOKI W RUCHU
Mało skomplikowane ćwiczenia kształtujące skoczność, bardzo często stosowane w rozgrzewce oraz części głównej zajęć. Mimo swojej prostoty ich wielokrotne poprawne wykonanie sprawia dzieciom i młodzieży ogromny kłopot. Dotyczy to głównie uczniów o niższym poziomie zdolności koordynacyjnych. Problem polega na równoimiennym (np. prawa noga – prawa ręka) ułożeniu kończyn w fazie lotu.
Objaśnienia skrótów: p.w. – pozycja wyjściowa, RR – ręce, NN – nogi
V. WYSKOKI DOSIĘŻNE
...Dalsza część jest dostępna dla użytkowników z wykupionym planem
