Trening skoczności młodych zawodników

Na rycinie 1 zaprezentowano czynniki, które w znacznym stopniu warunkują trening skoczności:

• wiek – należy stosować odpowiedni dobór metod, form i środków treningowych w zależności od rozwoju biologicznego zawodnika. Nie można kopiować treningu dorosłych i aplikować go do szkolenia dzieci i młodzieży;
• ilość powtórzeń – musi być dostosowana do możliwości i umiejętności technicznych ćwiczących. Nie można stosować większej liczby powtórzeń niż aktualne możliwości zawodnika, gdyż zaburzy to technikę ruchu;
• ilość serii – musi być dostosowana do celów szkoleniowych oraz okresów szkolenia sportowego. Nie można stosować takiej samej ilość serii bez uwzględnienia np. okresu treningowego;
• poziom sportowy – określa miejsce skoczności w przygotowaniu motorycznym zawodnika. Nie można kopiować treningu mistrzowskiego i aplikować go do szkolenia dzieci i młodzieży;
• przerwa wypoczynkowa – musi być zachowana odpowiednia długość odpoczynku pomiędzy seriami ćwiczeń. Nie można skracać przerwy wypoczynkowej lub jej pomijać.

Poniżej przedstawiono bardziej zaawansowane ćwiczenia skocznościowe. Mogą być one wykorzystane w szkoleniu młodych sportowców. 

Wieloskoki płaskie

Są najczęściej stosowanym środkiem kształtowania skoczności w szkoleniu niemal wszystkich dyscyplin sportu. Wielką ich zaletą jest naturalne opanowanie strukturalnej techniki odbicia w powiązaniu z koordynacją czasowo-przestrzenną. Jest to podstawa do rozwijania form specjalnych, tak bardzo różniących się w walce sportowej [Starzyński, Sozański, 1995]. 

Wyróżniamy następujące ich rodzaje:

1. Wieloskok z nogi na nogę (np. LN-PN) – aktywne odbicia z jednej nogi, z lądowaniem na nogę przeciwną, z prawidłową, wspomagającą pracą ramion. Praca ta, szczególnie u początkujących, powinna być naprzemianstronna. W późniejszym okresie szkolenia, po poprawnym opanowaniu techniki odbicia, można wprowadzić obustronną, wspomagającą kończyn górnych. Należy pamiętać, iż powinna być ona dostosowana do indywidualnych możliwości ćwiczącego. 

2. Wieloskok jednonóż (np. LN) – cykliczne, aktywne odbicia na jednej nodze z przenoszeniem podudzia i stopy nogi odbijającej w tył (w kierunku pośladka), a następnie w przód, ze wspomagającą, prawidową pracą ramion.

3. Wielorytm (np. dwurytm LNLN-PNPN) – cykliczne, dwukrotne odbicia na jednej nodze, z zachowaniem...