W teorii wychowania fizycznego atletyka terenowa obejmuje ćwiczenia fizyczne, które zaliczane są do grupy ćwiczeń stosowanych/uprawianych na świeżym powietrzu. Do uprawiania tych ćwiczeń wykorzystuje się ukształtowanie terenu oraz naturalnie występujące w danej okolicy przyrządy i przybory, takie jak: kamienie, gałęzie, szyszki, kłody drzew, drzewa, ławeczki w parku.
Wielką zaletą tych ćwiczeń jest to, że można je uprawiać cały rok, nie wymagają drogiego sprzętu ani stawiania specjalnych sal do ćwiczeń. Umiejętne wykorzystanie naturalnych przyrządów i przyborów do ćwiczeń może być dla uczniów dodatkową atrakcją. Przebywanie na świeżym powietrzu dotlenia mózg i ciało oraz hartuje organizm, przygotowuje do zmiany warunków atmosferycznych. Jedynym ograniczeniem do ich stosowania jest pogoda, która nie zawsze pozwala bezpiecznie przeprowadzić takie ćwiczenia.
W ramach przygotowania do prowadzenia zajęć nauczyciel powinien przewidywać niebezpieczeństwa, jakie mogą im towarzyszyć. Należy zwrócić uwagę na ubiór ćwiczących, zapewniający komfort termiczny, oraz odpowiednie obuwie sportowe o grubszej podeszwie, zabezpieczające przed urazami spowodowanymi nadepnięciem na kamień lub korzeń. Trzeba także zwrócić uwagę na niebezpieczeństwa związane z ruchem drogowym, a najlepiej prowadzić je z dala od ciągów komunikacyjnych i unikać miejsc, gdzie trzeba przekraczać ulice.
Atletyka terenowa jest doskonałym środkiem do kształtowania wszechstronnej sprawności fizycznej, a szczególnie kondycyjnych zdolności motorycznych....
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań czasopisma "Wychowanie Fizyczne i Zdrowotne"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych, w tym scenariuszy zajęć
- ...i wiele więcej!