Stanie na rękach – nauka, błędy i korzyści

Gimnastyka przeszła dużą ewolucję. W starożytnej Grecji obejmowała wszystkie dyscypliny sportu, obecnie jest zarówno podstawowym środkiem wychowania fizycznego, jak i sportem wyczynowym – dyscypliną. W starożytnej Grecji ideałem wychowania było harmonijne kształtowanie duszy i ciała, a twórcą tej filozofii był Platon. Nazwa „gimnastyka” wywodzi się również z języka greckiego, w którym gymnós znaczy nagi, bowiem – pod słonecznym niebem Grecji ćwiczono bez strojów. Zdecydowanie dzisiejsze marki odzieżowe nie byłyby zadowolone, co innego obserwatorzy. Ależ to była piękna era gimnastyki! 

Współcześnie gimnastyka zajmuje kluczowe miejsce w systemie wychowania fizycznego, co pokazuje, jak ważną rolę odgrywa w życiu każdego człowieka. Dzisiejsza gimnastyka to również fundament sprawności fizycznej, żelazna rezerwa ćwiczeń rehabilitacyjnych, pogotowie spieszące z pomocą w przypadku zaniedbań oraz błędów, popełnianych w pozostałych dziedzinach kultury fizycznej. Kształtuje prawidłową postawę u dzieci i młodzieży oraz stanowi niezastąpiony środek korekty postawy, wad i odchyleń od normy. 

Stanie na rękach 

To ćwiczenie akrobatyczne, polegające na utrzymaniu ciała w pozycji pionowej głową w dół, a ciężar ciała utrzymywany jest na wyprostowanych ramionach w oparciu o podłoże. W hathajodze pozycja nazwana jest adho-mukha-yrksāsana, tzn. drzewo z głową w dół. 

Stanie na rękach z pewnością nie należy do prostych ćwiczeń. Opanowanie tego elementu wymaga odpowiedniego przygotowania – dobrze dobranych ćwiczeń, cierpliwości, sumienności i samozaparcia. Proces uczenia się może trwać wiele miesięcy, a szybkość przyswajania nowej umiejętności to składowa wielu czynników. Np. przygotowanie fizyczne, przeszłość „sportowa”, odwaga, siła, gibkość, szybkość opanowywania małych elementów przygotowawczych, „wrodzony talent” gimnastyczny lub jego brak. Każdy jest inny i każde ciało pracuje inaczej. Uczenie się nowych rzeczy jest procesem, który trzeba zaakceptować i zrozumieć, nie da się tego ot tak pominąć, przeskoczyć, trzeba cierpliwie przejść przez każdy jego etap. 

Przygotowanie do stania na rękach

Nie mierz wszystkich swoją miarą – ten cytat pasuje mi tutaj idealnie, gdyż odpowiada na wiele bolączek związanych z nauczaniem różnych ludzi, w różnym wieku, na różnym poziomie przygotowania fizycznego. Wyobraź sobie, że masz skoczyć na bungee. Przerażony? A ktoś inny będzie się czuł jak w swoim naturalnym środowisku. Dokładnie tak samo jest z ćwiczeniami gimnastycznymi. To, co dla jednych nie stanowi problemu, dla innych będzie barierą strachu nie do przejścia. Dlatego postawienie kogoś głową w dół „na dzień dobry” jest kiepskim pomysłem. Pozwól ciału i głowie się do tego przyzwyczaić i oswoić. Błędnik w takiej sytuacji płata figle. Często prosta komenda, związana z ruchem konkretnej kończyny, jest nie do wykonania w pozycji głową w dół. Coś, co jest dziecinnie proste do wykonania, kiedy stoimy na własnych stopach – nagle staje się nie lada wyzwaniem. Czucie mięśniowe, czyli połączenie pracy mózgu z mięśniami, to bardzo istotny element w każdej podejmowanej przez nas aktywności. Skupienie na pracy oraz na wykonywanym ruchu to nie tylko klucz do efektywnego treningu, ale i do zachowania wszelkich zasad bezpieczeństwa, które zwłaszcza w takich sportach jak gimnastyczne, jest niezwykle istotne. Często zdarza się, że podczas ćwiczeń mamy błędne czucie ustawiania ciała w danej pozycji. Fakt, że jesteśmy głową w dół tylko potęguje tę niewłaściwą pozycję, dlatego należy naprawiać to, zaczynając od fundamentów. 

Dlaczego warto spróbować?

Pozycja do góry nogami pomoże zwiększyć nam świadomość ciała i wzmacniać je. Zdecydowanie silniejsze stają się nasze ramiona, plecy, nadgarstki, brzuch. Stanie na rękach ma fantastyczny wpływ na rozciągnięcie,...