Autor: Łukasz Rydzik

Specjalistyczne gumy treningowe nadają ćwiczeniom całkiem nowy wymiar. Związane jest to z innym charakterem wysiłku. Ćwiczenia wykonywane za pomocą tego typu oporników w dużej mierze bazują na koncentrycznej formie pracy mięśniowej. Aby prawidłowo przeprowadzić trening, wystarczy zakupić odpowiednią gumę i zabrać się do pracy. Należy zwracać uwagę, aby odpowiednio dostosować opór gumy, który oznaczony jest kolorem. Kolorystyczne oznaczenia są różnorodne w zależności od producenta. Najbardziej rzetelną diagnozą jest własnoręczne sprawdzenie lub bazowanie na szerokości gumy.

Problem z niechętnym udziałem w lekcji wychowania fizycznego staje się coraz bardziej powszechny. Często mamy styczność z uczniami wyrażającymi niechęć w stosunku do uczestnictwa w zajęciach. Coraz częściej również napotykamy różnego rodzaju zwolnienia lekarskie lub problem z brakiem odpowiedniego stroju albo obuwia. Uczniowie, którzy nie biorą aktywnego udziału w lekcji wychowania fizycznego, często spędzają czas, siedząc na ławce i obserwując zajęcia. Zrozumiały oczywiście jest fakt, iż nauczyciel poświęca swoją uwagę osobom ćwiczącym, prowadząc część programową. Jednak w wielu przypadkach możliwe jest poświęcenie chwili, aby zainteresować osoby niećwiczące, stosując różnego rodzaju gry oraz zadania niewymagające fizycznego udziału.

Biegi przełajowe zwyczajowo realizowane są w terenie, często w lasach lub błoniach, gdzie sama natura terenu wyznacza przeszkodę. Biegi terenowe wymagają osobnej techniki biegu oraz korzystnie wpływają na amortyzację. Zajęcia należą do dość intensywnych ze względu na różnorodne ukształtowania terenu. Zarówno prowadzący, jak i uczniowie muszą liczyć się z błotem, licznymi podbiegami oraz zbiegami. Ogólna organizacja zajęć wymaga ustalenia dystansu. Zazwyczaj biegi terenowe występują na dystansie około 12 km dla mężczyzn lub 8 km dla kobiet. W sztafetowych biegach przełajowych podczas lekcji wychowania fizycznego dystans powinien być uzależniony od liczebności oraz możliwości fizycznych grupy. Ważnym aspektem są również odpowiednie warunki atmosferyczne.

Jesień, a nawet wczesna zima, to pora, w której trafić można na idealną pogodę do przeprowadzenia lekcji na zewnątrz. W zależności od terenu oraz miejsca jakim dysponujemy, zrealizować można wachlarz bardzo aktywnych oraz atrakcyjnych lekcji wychowania fizycznego. Mając do dyspozycji pobliskie parki oraz lasy, wykorzystać można ich naturalną kompozycję do skonstruowania lekcji. Wspaniałym rozwiązaniem staje się przeprowadzenie tzw. podchodów. Formę tej zabawy ruchowej urozmaicać można na różnorodne sposoby. 

W toku lekcji wychowania fizycznego niezmiernie ważnym elementem jest odpowiedni dobór ćwiczeń. Realizując zajęcia z koszykówki oraz pozostałych zespołowych gier sportowych, wskazane jest oswojenie ćwiczących od początkowych części zajęć z wykorzystywanym sprzętem. Zastosowanie piłek koszykowych podczas rozgrzewki niezmiernie uatrakcyjnia całą lekcję oraz pozwala uniknąć znudzenia. Klasyczne ćwiczenia wzbogacić można o trzymanie piłek, rzucanie, odbijanie oraz urozmaicenie w formie gier i zabaw. Cały tok tematyczny należy rozpocząć od ćwiczeń prostszych, stopniowo wdrażając formę bardziej zaawansowaną. Prezentujemy 10 najlepszych ćwiczeń stosowanych w nauczaniu piłki koszykowej.

Wszelkie czynności związane z aktywnością fizyczną należy we właściwy sposób rozpocząć oraz zakończyć. Podstawową formą zakończenia zajęć lub treningu jest odpowiednie rozciągnięcie najbardziej zaangażowanych partii mięśniowych oraz uspokojenie organizmu. Aktywność fizyczna często niesie za sobą różnorodne przemiany zachodzące w obrębie mięśni i ścięgien. Ideal- nym profilaktycznym rozwiązaniem jest stosowanie automasażu. Obecnie najbardziej popularną formą tego staje się wykorzystanie specjalistycznej rolki. Systematyczne rolowanie pozwala rozluźnić, ujędrnić oraz wzmocnić mięśnie. Wykorzystanie rolki w automasażu jest niezwykle proste. Należy jednak zapoznać się z instrukcją oraz podstawowymi zasadami stosowania.

Zastosowanie treningu ogólnorozwojowego jest doskonałą alternatywą wzbogacającą lekcje wychowania fizycznego. Należy pamiętać, że rozwój poszczególnych zdolności motorycznych powinien następować w odpowiednim wieku. Ćwiczenia siłowe należy wprowadzać dopiero w 4 klasie szkoły podstawowej. Konstruując trening ogólnorozwojowy, trzeba zadbać o właściwie dostosowaną objętość treningową, która powinna być dostosowana indywidualnie do ćwiczącego.

Taniec silnie wiąże się z emocjami, które stanowią środek rekreacji, potrafią złączyć ludzi oraz ułatwić im współpracę. Traktowany jako odpowiednik zabawowej formy ruchowej, staje się podstawą ogólnego rozwoju osobniczego u człowieka.