Gdy uczniowie stają się zaangażowani w nielegalną sprzedaż substancji, nauczyciele mają kluczową rolę w reakcji. Istotne jest szybkie zgłoszenie sytua- cji odpowiednim władzom szkolnym oraz zapewnienie wsparcia emocjonalnego dla uczniów, jednocześnie respektując procedury bezpieczeństwa szkolnego. Warto również skorzystać z zasobów i programów edukacyjnych, aby wzmocnić świadomość i profilaktykę wśród uczniów.
Dział: Rozwój zawodowy
Osobowość stanowi zespół stosunkowo stałych cech osoby, które utrzymują się przez całe życie. Jej poznanie wpłynie na lepsze zrozumienie zachowań i postę- powania ucznia (ale także nauczyciela). Będzie podstawą do wartościowej komunikacji i reali- zowania celów zajęć wychowania fizycznego, nie na drodze rywalizacji ucznia z nauczycielem, a poprzez wzajemne zrozumienie.
W XXI wieku działalność klubów i organizacji sportowych przechodzi znaczną transformację. Związane jest to z koniecznością dostosowania się do zmian, wśród których jest także ta związana z finansowaniem działalności klubu. Coraz częściej jednorazowe dotacje są niewystarczające, a dla sprawnego funkcjonowania klubu konieczne jest zwrócenie uwagi na projekty sportowe.
Sezon chorobowy wciąż trwa, w związku z tym wzrasta ryzyko zachorowania na zapalenie płuc/oskrzeli lub anginę, podczas których zachodzi potrzeba włączenia antybiotyku. Pytanie, jak w pełni zdrowia wrócić do treningu po antybiotykoterapii, zadaje sobie wiele osób, które doświadczyły tego problemu. Rutynowo stosowane antybiotyki są powiązane z urazami ścięgien, zaburzeniami rytmu serca, biegunką, nadwrażliwością na światło, problemami z chrząstką stawową i zmniejszoną wydolnością organizmu.
Grooming to inicjowanie i nawiązywanie kontaktu przez osobę dorosłą z dzieckiem poniżej piętnastego roku życia w celu jego uwiedzenia i wykorzystania seksualnie. Obecnie grooming odbywa się najczęściej za pośrednictwem internetu. Kary za stosowanie groomingu w sieci określa już dzisiaj polski Kodeks karny.
W życiu dzieci, podobnie jak w życiu dorosłych, zdarzają się sytuacje powodujące bardzo silny stres i ogromne napięcia emocjonalne. Jeśli w wyniku takich wydarzeń młody człowiek nie potrafi funkcjonować tak, jak czynił to do tej pory, mówimy wówczas o kryzysie psychologicznym. Dlaczego? Bo w miarę narastania sytuacji stresowej zwykłe mechanizmy radzenia sobie nie przynoszą dziecku ulgi, nadal odczuwa ono ekstremalnie silne emocje: lęk, wrogość, bezradność, beznadziejność, poczucie wyobcowania względem siebie, rodziny, grupy rówieśniczej. Na dodatek postrzega tę sytuację jako przekraczającą jego wytrzymałość i niemożliwą do pokonania. W związku z tym cierpi, przeżywa utratę kontroli i bezradność.
Czym są „zakwasy”? Każdy wie. Nikt nie lubi tego zjawiska. Bolesne, nieprzyjemne często przychodzą do nas po długiej przerwie w treningach albo po ćwiczeniach, do których nasze ciało nie jest przygotowane. Z drugiej strony „zakwasy” są dla wielu młodych sportowców symbolem dobrze przepracowanego treningu. Nie masz po treningu „zakwasów” – obijałeś się na treningu. Czy tak rzeczywiście jest, postaram się odpowiedzieć w poniższym artykule.
Nikt nie zaprzeczy stwierdzeniu, że właściwe odżywianie jest kluczowe w uprawianiu sportu. Zarówno rodzice, jak i nauczyciele, instruktorzy sportu, ale i sami zawodnicy zdają sobie sprawę z tego, że to, w jaki sposób się odżywiamy, decyduje o poziomie sprawności fizycznej, szybkości regeneracji organizmu, odporności na infekcje.
Życie zawodowe trenera w dowolnej dyscyplinie sportu to nieustanny rozwój. Zmieniają się nie tylko podopieczni, ale metody i środki treningowe. Oznacza to, że aby być na bieżąco, należy ciągle poszerzać swoją wiedzę teoretyczną i umiejętności praktyczne. Tym, co może przyczynić się do rozwoju, będzie powołanie osobistej rady nadzorczej.
W dniach 22–26.05.2023 r. w ramach programu „Erasmus+” miałem przyjemność uczestniczyć w projekcie „Mobilności zagraniczne kluczem do rozwoju kompetencji” opartym na job shadowingu. Polega on na obserwacji życia szkoły oraz zajęć lekcyjnych prowadzonych przez nauczyciela tego samego przedmiotu w innym kraju.
W czasie piętnastu lat pracy w szkole nigdy nie usłyszałem z ust nauczycieli klas wczesnoszkolnych pytania, czy nauczyciel wychowania fizycznego mógłby udzielić kilku wskazówek lub poprowadzić lekcję pokazową dla klas 1–3 szkoły podstawowej. Również nie byłem świadkiem, aby taka propozycja padła od prowadzących WF w szkole. Postanowiłem zaryzykować i to zmienić, ponieważ sam przez wiele lat miałem okazję prowadzić lekcje wychowania fizycznego w klasach najmłodszych, co dało mi pewne doświadczenia i przemyślenia.