Gry zespołowe to jedne z najczęściej wykorzystywanych narzędzi w wychowaniu fizycznym dzieci i młodzieży. Nie jest to nic dziwnego, gdyż gry zespołowe są współcześnie najbardziej popularnymi dyscyplinami sportowymi na świecie. Swoją popularność zarówno wśród dzieci i młodzieży, jak i dorosłego społeczeństwa, zawdzięczają dynamice i zmienności działań podczas gry, częstym zmianom sytuacji oraz zaskakującym rozwiązaniom i zakończeniom akcji. Sukcesy sportowe osiągane przez graczy powodują, że rośnie zainteresowanie nimi oraz stymulowany jest ich rozwój.
Dział: Rozwój zawodowy
Lekcja wychowania fizycznego trwa 45 minut. Najczęściej możemy wpuścić uczniów do szatni dopiero po dzwonku, przez co tracimy już kilka minut. Myślę, że każdy zdaje sobie sprawę z tego, jak mało realnego czasu mamy na zrealizowanie celów lekcji. Podczas tworzenia naszych konspektów musimy zwrócić uwagę na każdy szczegół, tak żeby nie uciekały nam kolejne minuty i w realnym czasie zajęć dzieci skorzystały z nich w najlepszy możliwy sposób.
Wychowanie fizyczne ma za zadanie w sposób świadomy i zamierzony kształtować prawidłowe postawy w stosunku do ciała i funkcjonowania w społeczeństwie – tzw. postawy prospołeczne. Lekcja wychowania fizycznego często jest jedną z pierwszych okazji, kiedy młody człowiek styka się ze sportem, poznaje go i zaczyna rozwijać swoje umiejętności w różnorodnych dyscyplinach, a także usprawniać swój organizm pod kątem wszelkich zdolności motorycznych i koordynacyjnych.
Niepełnosprawność intelektualna jest diagnozowana na czterech poziomach. Uczniowie z niepełnosprawnością intelektualną mogą uczęszczać do każdego typu szkoły – ogólnodostępnej, integracyjnej czy specjalnej. Decyzja o wyborze placówki należy do rodziców ucznia. Wychowanie fizyczne stanowi szczególnie ważny element w programie edukacji dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną.
Podstawowym celem wychowania fizycznego dzieci i młodzieży jest w sposób świadomy i zamierzony kształtować postawy i stosunek młodego człowieka do swojego ciała, wspierać rozwój fizyczny, zdrowie, a także utrwalać zdrowe nawyki na przyszłość. Nie ma wątpliwości, że wychowanie fizyczne odgrywa rolę jednego z najważniejszych elementów w piramidzie rozwoju człowieka, gdyż to właśnie dzięki niemu, oprócz tych wszystkich aspektów związanych z fizycznością i zdrowiem, kształtowany jest jego charakter.
Ocenianie uczniów stanowi nie lada wyzwanie dla każdego nauczyciela. Konieczność dostosowania kryteriów oceny do możliwości i poziomu sprawności podopiecznych sprawia, że edukatorzy ciągle muszą modyfikować dostępne tabele, zwłaszcza w obecnych czasach, kiedy niestety poziom umiejętności dzieci i młodzieży ulega stopniowemu, ale jednak pogorszeniu. Alternatywą do stosowania tradycyjnych sposobów oceny może być monitorowanie poziomu sprawności ucznia.
Bez względu na to, czy kibicujemy mistrzom olimpijskim, czy też młodym entuzjastom sportu, aktywność taka uważana jest za ważną, pomagającą w osiąganiu coraz lepszych rezultatów. Dlatego też niniejszy artykuł będzie skupiać się na różnych aspektach związanych z szeroko rozumianym dopingowaniem, czyli zachęcaniem innych do większego wysiłku lub do walki, w tym stosowaniem zasad konstruktywnego rodzicielskiego wsparcia.
Zarówno temperament, jak i samoocena wpływają na nasze zachowania, możliwości radzenia sobie oraz sposoby postrzegania siebie w odpowiedzi na różne sytuacje. Dlatego też w przeprowadzonym przez nas badaniu, postanowiliśmy określić, jak kształtują się związki między poszczególnymi cechami temperamentu a wskaźnikiem samooceny w grupach uczennic i uczniów szkół średnich sportowych i niesportowych.
Ciągły rozwój to jedna z powinności świadomego nauczyciela. Chcąc realizować podstawę programową i ciągle proponować uczniom interesujące i angażujące zajęcia, należy poznawać nowe formy aktywności fizycznej. Rozwój osobisty nauczyciela wychowania fizycznego jest więc jedną z najważniejszych kompetencji, które mogą stanowić o przewadze na silnie konkurencyjnym rynku edukatorów fizycznych. Wybór odpowiedniej drogi wiąże się jednak z dylematami, które należy rozwiązać już na samym początku.
Przełom maja i czerwca to okres wzmożonej pracy dla wszystkich nauczycieli, konieczność przygotowania sprawozdań i wystawiania ocen – to naprawdę gorący okres. W tym właśnie czasie sporo uczniów walczy o lepszą średnią, nie wiadomo, czy głównym motywem ich działań jest lepsza średnia, zaspokojenie ambicji rodziców czy może chęć posiadania najlepszego świadectwa. Pewne jest to, że w wielu przypadkach uczniowie na wyższą ocenę nie zasługują, gdyż przez cały rok tego nie udowodnili. W przekroju całego roku ich aktywność i zaangażowanie były na niskim lub średnim poziomie.
Na początku warto zastanowić się nad tym, czym właściwie jest e-sport (sport elektroniczny). Podobnie, jak klasyczny sport jest on formą rywalizacji. Różnią się jedynie warunki, w jakich mierzą się ze sobą zawodnicy. Reprezentanci świata e-sportu rywalizują ze sobą, grając w gry komputerowe. Dodatkowo nie muszą się ze sobą fizycznie spotykać, ponieważ mogą rywalizować, wykorzystując do tego połączenie internetowe.
Uczniowie podczas lekcji wychowania fizycznego z wykorzystaniem Rugby Tag uczą się pracy zespołowej, komunikacji, a także szacunku dla przeciwnika, sędziego oraz kolegów z drużyny.