Rok 2020 rozpoczął się jak każdy inny. Pierwsze dwa miesiące – normalna nauka, lekcje w szkole, zajęcia pozalekcyjne, treningi sportowe. Wszystko zmieniło się wraz z przyjściem marca. Koronawirus zmienił wszystko. Praktycznie z dnia na dzień zostaliśmy zamknięci w domach. Szkoły przestały funkcjonować, edukacja przeniosła się do internetu. O ile zajęcia teoretyczne mogły odbywać się bez większego problemu, o tyle kontakt uczniów z aktywnością fizyczną został poważnie ograniczony. Można powiedzieć, że został zredukowany praktycznie do zera.
Dział: Temat numeru
Temat numeru
WF dla dzieci w domu jest dużym wyzwaniem dla szkół w sytuacji, gdy zajęcia odbywają się zdalnie. Lekcję można realizować między innymi poprzez filmiki pokazujące, jak ćwiczyć w domu czy aplikacje z ćwiczeniami. Innym sposobem jest zorganizowanie testów sprawności fizycznej. Przedstawione próby nie wymagają dużej ilości miejsca czy zastosowania specjalistycznego sprzętu. Dodatkowo zaangażowanie domowników w ich realizację może być świetną okazją na wspólne spędzenie czasu.
„Podstawową formą ruchu, która towarzyszy niemal każdej dyscyplinie sportu, jest bieg. Stanowi on najskuteczniejszy sposób poruszania się w dążeniu do poprawy wytrzymałości zarówno ogólnej, jak i specjalnej. W szerokim zakresie pobudza do działania układ krążenia oraz poprawia wentylację płuc, doprowadzając do usprawnienia zaopatrzenia organizmu w tlen” [1]. Wysoki poziom wydolności, uzyskany dzięki aktywności biegowej, umożliwia realizację wielu zadań rekreacyjnych czy treningowych.
Biegi narciarskie zdecydowanej większości osób kojarzą się z postacią Justyny Kowalczyk. Niewiele osób jednak zdaje sobie sprawę z tego, że jest to dyscyplina sportu, którą może uprawiać praktycznie każdy. Jest to przyjemna i zarazem prosta forma aktywności fizycznej.
Dzieci mogą mieć różne uzdolnienia – jedne potrafią malować, inne śpiewać, a jeszcze inne wyróżniają się pod względem sprawności fizycznej. Chcąc rozpoznać dziecko utalentowane, należy je obserwować w różnych sytuacjach. Praca z dzieckiem uzdolnionym ruchowo stanowi wyzwanie dla nauczyciela WF.
W dzisiejszych czasach jesteśmy w stanie gołym okiem zaobserwować spadek możliwości koncentracji uwagi przez naszych podopiecznych na lekcjach. Wpływa to w dużym stopniu na jakość pracy konkretnego ucznia, ale też reszty grupy czy klasy, ponieważ swoim zachowaniem, wynikającym z niemożności utrzymania uwagi, skupia on na sobie uwagę reszty, co odrywa ich od pracy. Jak pomóc takiemu uczniowi podczas lekcji WF?
Wakacje dla każdego ucznia są czasem radości, swobody, odpoczynku od nauki i obowiązków szkolnych. Dziecięce pasje i zainteresowania odsunięte w roku szkolnym na dalszy plan, mogą wreszcie wyjść z cienia. Okres letni daje też najmłodszym możliwość obcowania z przyrodą, poznawania nieznanego otoczenia, nawiązywania nowych znajomości m.in. podczas zorganizowanych wyjazdów (kolonii, obozów, wędrówek, rajdów, spływów) lub stacjonarnych akcji typu „Lato w mieście” czy półkolonie. Opiekunowie, wychowawcy, instruktorzy oraz animatorzy starają się zaproponować uczestnikom, będącym w różnym wieku, ciekawe formy spędzania wolnego czasu. Powinny one integrować grupę poprzez aktywność ruchową i zabawę.
Wyjazdy organizowane w ramach działań szkoły łączą wypoczynek z integracją i edukacją. Każda z powyższych form wymaga przygotowania nowych lub przestrzegania już obowiązujących zasad i regulaminów. O czym nie można zapomnieć?
Jazda na rowerze powszechnie uznawana jest za sport całego życia. Wiąże się to z mało kontuzyjnym oraz prozdrowotnym charakterem pracy mięśniowej w formie rekreacyjnej, którą uprawiać można w każdym wieku. Warto zachęcić do niej również uczniów.
Rozgrzewka jest konieczna przed każdym treningiem, także przed wyjściem na stok. Dobra rozgrzewka nie tylko zwiększa przyjemność z jazdy, ale też znacząco poprawia nasze bezpieczeństwo na stoku. Ćwiczenia przed rozpoczęciem jazdy powinny być ogólno- rozwojowe i angażować możliwie jak najwięcej partii ciała. W przypadku dzieci, świetnym uzupełnieniem rozgrzewki są zabawy.
„Przyszłość należy do narodów, które najlepiej wykorzystają potencjał swej młodzieży. A uda się to tym w szczególności, którzy mają światłych i odpowiedzialnych nauczycieli” (Thomas 1969, s. 9).
Ostatnie lata w polskim systemie oświaty to bardzo burzliwy okres zmian i reform. Jedną z najważniejszych było obniżenie wieku obowiązku szkolnego do 6. roku życia. Jak wiadomo, projekt ten został wprowadzony, a po kilku latach anulowany. Obecnie dzieci ponownie zaczynają naukę w szkole w wieku 7 lat. Są jednak trzy roczniki dzieci (urodzone w 2007, 2008 i 2009 roku), które obecnie wspólnie funkcjonują w klasach III i IV szkoły podstawowej.