Kategoria: Artykuł

Choćbym nie wiem, jak kombinowała, to początek roku szkolnego zawsze niesie ze sobą pewne tematy, których nie da się przeskoczyć. Pierwsza lekcja to zawsze w każdej klasie przedstawienie wymagań edukacyjnych, przedmiotowego systemu oceniania, przypomnienie regulaminu korzystania z sali gimnastycznej, zapoznanie z zasadami bhp itd., itp. Jednym słowem najbardziej nudna lekcja w całym roku szkolnym. Ja mam na nią swój sposób – przeplatam to wszystko zabawami integracyjnymi. No, ale co dalej? To dobre pytanie. Druga lekcja w każdej klasie u mnie zawsze poświęcona jest diagnozie sprawności fizycznej. 

Rok 2020 rozpoczął się jak każdy inny. Pierwsze dwa miesiące – normalna nauka, lekcje w szkole, zajęcia pozalekcyjne, treningi sportowe. Wszystko zmieniło się wraz z przyjściem marca. Koronawirus zmienił wszystko. Praktycznie z dnia na dzień zostaliśmy zamknięci w domach. Szkoły przestały funkcjonować, edukacja przeniosła się do internetu. O ile zajęcia teoretyczne mogły odbywać się bez większego problemu, o tyle kontakt uczniów z aktywnością fizyczną został poważnie ograniczony. Można powiedzieć, że został zredukowany praktycznie do zera. 

Od marca 2020 r. praca placówek oświatowych uległa ogromnym zmianom. Wszystko ze względu na nasze bezpieczeństwo w związku ze wzrostem ryzyka zarażenia wirusem SARS-CoV-2 oraz zidentyfikowanymi przypadkami zachorowań na COVID-19. Sytuacja, w jakiej przyszło nam funkcjonować, jest stresogenna. Zaburza poczucie bezpieczeństwa, wywołuje niekomfortowe emocje, niepokój, lęk, złość, bezradność, rozdrażnienie, co sprzyja nieracjonalnym zachowaniom. Dotyczy to w równej mierze dorosłych, jak i uczniów, bez względu na ich wiek i etap edukacji. Z tymi problemami rodzice muszą teraz mierzyć się samot- nie, w czterech ścianach własnego domu. Czy pedagog szkolny może im pomóc?

Dziś już wiemy, że sport to nie tylko narzędzie do usprawniania mięśni, kondycji czy redukcji tkanki tłuszczowej, a pojęcie tężyzny fizycznej znacznie wykracza poza aspekt zadbanej sylwetki. Coraz częściej kojarzy się po prostu holistycznie z dobrostanem organizmu. Nie dotyczy to tylko codziennych wizyt na siłowni, lecz średnio umiarkowanej, nawet spontanicznej aktywności ruchowej. W związku z tym, że zagadnienia dotyczące „neuronauki” zdecydowanie zyskują na popularności, dużą uwagę zwraca się na zależność pomiędzy treningiem a poprawą lub podtrzymaniem prawidłowego funkcjonowania mózgu. Obecnie jest to już mocno ugruntowana teza – ruch reguluje nastrój, logiczne myślenie i szybkość reakcji. Działa jak istne remedium na problemy związane ze zdolnościami poznawczymi, pamięcią i ogólnym funkcjonowaniem ośrodkowego układu nerwowego.

Stale rosnąca popularność aktywności fizycznej w różnych formach może zarówno cieszyć, jak i być powodem do zmartwień (kontuzje, nieświadomość ćwiczących, błędna metodyka ćwiczeń, „pseudodoradcy” itp.). My jednak w poniższym tekście skupimy się na tych pozytywnych aspektach rozwijającej się mody na sport i zdrowy tryb życia.

Nie żyjemy w czasach wielkiego kryzysu, nie mamy przed sobą wielkiej wojny czy wyzwań, którym musimy sprostać. Bohater stał się synonimem osoby, która jest w stanie skręcić meble z marketu lub zawiesić obrazek tak, aby wisiał prosto.

W koncepcji inteligencji wielorakich pojęcie „inteligencji” definiuje się m.in. jako zdolność rozwiązywania problemów. Cechą charakterystyczną tego ujęcia jest wyróżnienie ośmiu różnych rodzajów inteligencji, które mogą podlegać rozwojowi pod wpływem doświadczeń, w tym dzięki udziałowi jednostki w regularnej aktywności fizycznej.

Specyficzne czasy koronawirusa poza tym, że wymusiły organizację zajęć on-line, co jest szczególnie trudne w przypadku wychowania fizycznego, dały nauczycielom odpowiedź, którzy uczniowie podchodzą do tematu swojej sprawności i dobrej formy poważnie i zadbają o nią, nawet jeśli w skrzynce odbiorczej nie będzie zadań ruchowych od nauczyciela, a którzy „zapomną stroju” i nie będą dbali o niezbędną dawkę codziennego ruchu.