Od kilku lat mam przyjemność pracować z osobami z różnego rodzaju niepełnosprawnościami. Niektóre z tych osób znam od początków mojej pracy w „branży” aktywności fizycznej. Dzięki nim zrozumiałem, czym jest niepełnosprawność i z jakimi problemami borykają się osoby dotknięte niepełnosprawnością.
Kategoria: Artykuł
Jak nauczać, aby nauczyć? Jak mówić, aby zostać wysłuchanym? Jak zaciekawić, aby temat „nudny” okazał się tematem interesującym? Pomysł był prosty – zebrać grupę chętnych osób, które cyklicznie będą spotykać się na warsztatach z zaproszonymi specjalistami z różnych dziedzin. Interesowała mnie głównie metoda praktycznego wykorzystania zdobytych wiadomości, idąc tropem starego powiedzenia, że „praktyka czyni mistrza” oraz że najlepiej uczymy się, doświadczając. Czyli… innowacja pedagogiczna w oczach nauczycielki wuefistki prowadzącej również wdż-ty.
Pomysł na zabawę z wykorzystaniem latających dysków narodził się pod koniec pierwszej połowy XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Pierwsza polska drużyna biorąca udział w międzynarodowym turnieju została utworzona w roku 1997. Nie jest to zatem gra nowa. Jest za to na pewno wciąż zbyt mało popularna i niedoceniana na naszym krajowym podwórku.
Badania pokazują, że coraz większa część społeczeństwa dotknięta jest nadwagą, otyłością, problemami z sercem, krążeniem, cukrzycą. Jednym słowem, choroby cywilizacyjne zbierają coraz większe żniwo. Tym, co powinno zainteresować zwłaszcza rodziców, a także nauczycieli wychowania fizycznego, jest fakt, iż problem ten dotyka coraz większy odsetek dzieci i to coraz młodszych. Nie jest to wyłącznie problem odżywiania, ale także braku aktywności fizycznej. Rozwiązaniem zwracającym nas w dobrym kierunku może być wykorzystanie grywalizacji na lekcjach wychowania fizycznego.
Podstawą przyznania finansowania zewnętrznego dla dowolnego działania jest napisanie wniosku. Należy w nim zawrzeć wiele informacji dotyczących organizowanego przedsięwzięcia. Skuteczne wypełnienie takiego wniosku zwiększa szansę na otrzymanie dofinansowania. Dobrą wiadomością jest to, że można nauczyć się wypełniania wniosków projektowych. Pomoże w tym poznanie zasad tworzenia takiego wniosku.
W dzisiejszych czasach nieustannie poszukuje się nowych sposobów i koncepcji, w celu poprawy efektywności procesów rozwijania umiejętności nabywania nowych kompetencji przez uczniów. Nie omija to także przestrzeni szeroko pojętego rozwoju sportowego. Jednym z celów wychowania fizycznego jest rozwijanie aktywności fizycznej i wspieranie rozwoju ucznia, dążącego do osiągania własnych celów z zakresu kultury fizycznej.
Rynek wydawniczy zasypuje nauczycieli propozycjami licznych gier i zabaw ruchowych. Gdy jednak uważnie przeanalizuje się jego ofertę, to okazuje się, że do liczby 299 schematów przebiegów gier i zabaw ruchowych, które opracowano przed 1939 rokiem, w ostatnich dziesięcioleciach dodano naprawdę niewiele. Równocześnie najczęściej we współczesnych publikacjach metodycznych opisuje się gry i zabawy osnute na kilku do znudzenia powtarzanych matrycach przebiegu.
Materace na zajęciach wychowania fizycznego kojarzą się głównie ze sprzętem stojącym pod ścianą i imitującym bramki do gry w piłkę nożną. Rzadko są przez nauczycieli wykorzystywane na lekcjach. Istnieje natomiast wiele ćwiczeń, zabaw i gier, w których można wykorzystać je do bardzo dobrej zabawy, szczególnie wśród najmłodszych dzieci, które uwielbiają spędzać czas „na podłodze”. W poniższym artykule chciałbym przedstawić kilka przykładów stosowania materaców podczas zajęć wychowania fizycznego. Ćwiczenia, zabawy i gry nie są przedstawione w toku lekcyjnym.
Postanowiłem napisać ten artykuł, ponieważ zauważyłem, że moi znajomi często w kontakcie z osobą z niepełnosprawnością są spięci, niepewni, jak należy się zachować, aby nie urazić niepełnosprawnego rozmówcy. Odnoszę nieraz wrażenie, że „pełnosprawna” część naszego społeczeństwa boi się kontaktu z osobami z niepełnosprawnością.
Trening siłowy dzieci i młodzieży to kwestia, wokół której narosło wiele mitów. Wskazywano m.in. jego skutki w postaci spowolnienia procesu wzrostu u młodych osób czy nieprawidłowości w rozwoju układu mięśniowo-szkieletowego. Prawda natomiast jest taka, że właściwie zaplanowany trening siłowy niesie ze sobą sporo korzyści i może być stosowany od najmłodszych lat. Kształtowanie siły należy rozpocząć od wprowadzania ćwiczeń z ciężarem własnego ciała, stopniowo wprowadzając obciążenia zewnętrzne.
Wychowanie fizyczne jest bardzo istotnym elementem w procesie edukacji i wychowania. Pomimo tak ważnego znaczenia, jego rola jest w istotnym stopniu umniejszana, a nauczyciele napotykają na problemy, wobec których nie ma prostych rozwiązań. Pomimo prób systemowych rozwiązań na różnym szczeblu, nie widać pozytywnych aspektów tych działań. Co gorsza, z roku na rok nasilają się negatywne konsekwencje nieprzemyślanych decyzji.